آنها دعوت به سوى آتش مى كنند و خدا دعوت به بهشت و آمرزش به فرمان خود مى نمايد و آيات خويش را براى مردم روشن مى سازد، شايد متذكر شوند.[1]
اين آيه ى شريفه، ازدواج مرد مسلمان با زن مشرك و ازدواج زن مسلمان با مرد مشرك را به وضوح نهى نموده است كه دلالت بر حرمت و بطلان عمل دارد. و علّت تحريم را دعوت به سوى آتش دانسته است.
2. اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه زنان با ايمان، نزد شما هجرت كنند، آنان را آزمايش كنيد. خداوند به ايمانشان آگاه تر است. هرگاه آنان را مؤمن يافتيد، آنان را به سوى كفّار بازنگردانيد، نه آنان براى كفّار حلال اند و نه كفّار براى آنان حلال، و آنچه را همسران آنان (براى ازدواج با اين زنان) پرداخته اند به آنان بپردازيد، و گناهى بر شما نيست كه با آنان ازدواج كنيد هرگاه مهرشان را به آنان بدهيد; و هرگز زنان كافر را در همسرى خود نگه نداريد (و اگر كسى از زنان شما كافر شد و به بلاد كفر فرار كرد)، حق داريد مهرى را كه پرداخته ايد، مطالبه كنيد; همان گونه كه آنان حق دارند مهر (زنانشان را كه از آنان جدا شده اند) از شما مطالبه كنند. اين حكم خداوند است كه ميان شما حكم مى كند و خداوند، دانا و حكيم است.[2]
با توجه به اين دو آيه در جمله ى (لاتمسكوا بعصم الكوافر) بدون ترديد مشرك از مصاديق بارز «كافر» محسوب مى شود.
[1]. سوره ى بقره، آيه ى 221.
مسائل مربوط به دختران
۱-دختران و حجاب **** ۲-آیینه های عبرت *** ۳-آثار و فواید حجاب ***۴-انتخاب دوست **** ۵-همنشینان بد *** ۶-دوستان واقعی ***۷-تاثیر گذاری *** ۸-دوٍستی و رابطه نامشروع ***