| طبق نقل تاريخ نويسان، معاوية بن ابي سفيان، با واسطة بعضي از افراد دنيا پرست نامهاي به همسر امام مجتبي ـ عليه السّلام ـ نوشت و او را در اين فكر فرو برد، تا امام ـ عليه السّلام ـ را به طرز مرموزي به شهادت برساند. همسر امام مجتبي ـ عليه السّلام ـ دختري است از خاندان «اشعث بن قيس» بنام «جعده». امام ـ عليه السّلام ـ او را احترام ميكرد و با مهر و محبت با او برخورد مينمود؛ اما اين زن پست فطرت ملعون، سرانجام تسليم خواهشهاي نفساني خود گشت و اقدام به شهادت حضرت نمود. «معاويه» ضمن نامه خود به او نوشته بود: پسرم «يزيد» مدتهاست كه دل به تو بسته است و قصد ازدواج با تو را دارد. و در ادامه نامه نقشة قتل امام ـ عليه السّلام ـ را به او گوشزد نمود و قول ازدواجش را با پسرش يزيد مطرح كرد. «جعده» ابتدا دلش به لرزه افتاد و سخت دچار شك و ترديد شد، اما ديري نپائيد كه شك و ترديدش بر طرف شد و عزم خود را جزم نمود و شوهر خود، امام حسن مجتبي ـ عليه السّلام ـ را با زهر مسموم نمود.[۱] باري، اين زن پليد هر چند از نظر ظاهر و جمال، زيبا باشد، چون از خيانت باطني و زشتي سيرت برخوردار است، هرگز نميتواند مورد محبت كسي قرار گيرد. حتي پس از وقوع شهادت امام حسن ـ عليه السّلام ـ، معاويه به قول خود عمل نكرد و در پاسخ «جعده» گفت: همسري كه شايستگي حسن ـ عليه السّلام ـ را نداشته باشد، شايستة پسر من (يزيد) هم نيست. از اين گذشته، اين زن پست و پليد، چون نقشهها و خيالات باطل خود را چون سرابي يافت، با مردي از خاندان «طلحه» ازدواج كرد و داراي فرزنداني شد، هر گاه بين فرزندان او و ساير افراد قبيله نزاعي در ميگرفت، به آنان ميگفتند: اي پسران آن زني كه شوهر خود را زهر خوراند.[۲] [۱] . تاريخ سياسي اسلام، شكيب، س 322، به نقل از برگهاي سياهي از تاريخ، ص 75. [۲] . بحارالانوار، ج 44، ص 148 به نقل از همان. |
مسائل مربوط به دختران
۱-دختران و حجاب **** ۲-آیینه های عبرت *** ۳-آثار و فواید حجاب ***۴-انتخاب دوست **** ۵-همنشینان بد *** ۶-دوستان واقعی ***۷-تاثیر گذاری *** ۸-دوٍستی و رابطه نامشروع ***
آيا در قرآن بيان شده است كه زن نميتواند قاضي يا مرجع تقليد شود؟